Już kocham cię tyle lat na przemian w mroku i śpiewie, może to już jest osiem lat, a może dziewięć - nie wiem;
splątało się, zmierzchło - gdzie ty, a gdzie ja, już nie wiem - i myśle w pół drogi, że tyś jest rewolta i klęska, i mgła, a ja to twe rzęsy i loki.
